Werkochtend Weurtsche Straatje 14 december 2024

DOOR: NICO

We verzamelen om 9 uur op een nieuwe werkplek voor onze werkgroep: bij het Weurtsche
straatje in de Beuningse uiterwaarden.
Een nieuwe werkplek maakte veel mensen nieuwsgierig en we zijn dan ook met 20
personen, een opkomst die dit jaar nog niet zo groot was. Miranda was er voor het eerst bij.

Ik citeer uit ‘Mijn Gelderland’:
‘Een van de bijzondere, historische landschapselementen in het rivierengebied is het
Weurtsche Straatje, in de Beuningse Uiterwaarden.
Van oorsprong is het een dijkje uit de elfde eeuw, dat later door teruglegging van de
winterdijk overbodig werd. Het dijkje werd een middeleeuwse veedrift. In het
rivierengebied werden die vaak aangeduid als ‘straten’. De beplanting bestaat uit een
dubbelen rij struiken met in het midden een doorgang. Op het dijkje zijn oude
autochtone bomen en struiken gevonden – zoals Spaanse Aken of veldesdoorns – die
karakteristiek zijn voor de oorspronkelijke ooibossen in de uiterwaarden, maar die nu
bijna overal verdwenen zijn. Zij kunnen dienen als zaadbron voor de ontwikkeling van
ooibossen in de uiterwaarden. Ook zijn er twee karakteristieke grensbomen, die oude
kavelgrenzen markeerden. De provincie Gelderland heeft in samenwerking met
Gemeente Beuningen in 2018 het Straatje hersteld en toegankelijk gemaakt voor
publiek.’
Voor het gebruik als veedrift zijn geen duidelijke bewijzen, maar het is zeer wel mogelijk. In
ieder geval werd later het straatje veel gebruikt door de arbeiders van de steenfabriek die
vanuit de stad naar hun werk gingen. Toen liep het straatje o.a. op de plek waar nu de grote
Weurtse plas is.
Het was goed weer, misschien voor stil zitten of pauzeren wat koud, maar om te werken
heel goed. Alleen in de loop van de ochtend wat spetters.
De nieuwe obco Koby vertelt over het werk: er zijn drie werkplekken. In de aankondiging was
weliswaar verteld dat we het historische straatje open zouden gaan houden, maar
Staatsbosbeheer heeft daar al veel gewerkt. Wat we wel gaan doen is langs de herstelde
loop van het paadje de in 2018 geplante meidoornhagen leggen of vlecht.

Daarvoor is onze bekende vlechtersgroep van ons IVN
opgeroepen. Zij geven instructies aan de werkers die dat wel
willen leren. Eerst een aantal grote uitlopers afzagen en
kiezen voor de stammetjes die gelegd gaan worden. Tegelijk
ook de uitlopers opzij afknippen. Om vervolgens de
uitgekozen stammen in te kappen en neer te leggen, waarbij
wel het leven in de stam moet blijven.

Een tweede groepje moest op het talud ernaast wat ruimte maken met zichtlijnen zodat de
vogelaars naar het water en de bomen kunnen kijken naar mogelijk ijsvogels of bevers. Bij de
start van het werk vloog al een groepje staartmeesjes rond.

Een derde grote groep ging naar een poel die door StaatsBosBeheer weinig beheerd was.
Vooral op de zonkant van de poel moest het opschot van veel wilgen verwijderd worden.
Bij de koffietijd konden net de eerste heggenstammen gelegd worden. Het talud had al
mooie open plekken en de groep daar besloot om de rest van de bomen te laten staan want
overal daar bleek dat hier goed werk verricht werd door de bevers. De burcht moet hier
dicht in de buurt liggen. En rond de poel was zwaar werk verricht. Onder de partytent werd
de koffie gedronken.

Daarna ben ik vooral bezig geweest bij de poel. Alle wilgen uitspitten was niet te doen en
een belangrijk deel werd dus laag afgeknipt. Maar het zwaarste werk van spitten werd goed
verricht, zelfs in de poel.

Hier stond vooral Leon steeds te werken en hij had dan ook een flinke laag water in zijn
laarzen staan. De volgende keer toch maar met waadpakken.
Ook Bregje had flink meegewerkt en moest vervolgens wat eerder naar huis om in de
middag nog een trailrun te kunnen lopen. Het werk was nog niet klaar, maar de poel lag er al
mooi bij.  In de heggen waren de eerste meters gelegd. Het zag er keurig uit, maar daar zijn
nog heel wat meters te maken. Misschien een nieuwe werkplek voor vlechtgroep, maar ze
hebben toch nog wel meer heggen op het programma staan.
Koby had ook al voor heerlijke pompoensoep gezorgd, die ieder goed liet smaken. En met z’n
allen kwamen we tot de conclusie dat dit een mooie werkplek voor een volgend jaar kan zijn
als we naast alle vaste werkplekken nog een ochtend over hebben.